Bye Australia, hello Asia

Haa lieve volgers van mijn blog,

Voor degene die het nog niet wisten, ik zit op dit moment in Azië. Ik zal jullie dus ook in grote lijnen proberen bij te proberen te praten waar mijn vorige blog geëindigd is. Helaas kan ik niet alle grappige en interessante details bij elk verhaal vertellen, want anders wordt mijn blog veel te lang.
Na Mission Beach ben ik naar Cairns vertrokken, hier heb ik 6 weken doorgebracht.
De eerste week heb ik erg veel mensen gezien die ik onderweg had ontmoet. Het grootste deel van de mensen eindig hun reis in Cairns. Ik heb de eerste week erg veel gedaan met Sarah, Ulrika (twee vriendinnen uit Zweden, die ik op Fraser had ontmoet), Anna (ook afkomstig uit Zweden), Sarah (Amerika) en Ben (mijn travelbuddy van de oostkust).
Verder heb ik de eerste week gebruikt om opzoek te gaan naar werk. Ik wist dat dit moeilijk zou gaan worden, erg veel mensen verlaten Cairns omdat er geen werk is. Ik ben dus ook hard aan de slag gegaan. Ik had mijn CV erg vaak uitgeprint en ben heel veel winkels, restaurants, hostels etc. afgegaan. Verder heb ik mijn gezicht op veel plaatsen regelmatig laten zien. Dit had succes, binnen een week had ik een baan in een ijssalon! Ik was hier zo blij mee!

De 6 weken die hier op volgden heb ik in Cairns doorgebracht. De eerste drie met Ben en de andere drie alleen. Ik heb vrijwel elke dag gewerkt (7dagen per week). Het werken in de ijssalon was prima ook al werd ik zwaar onder betaald maar ik was blij dat ik werk had. Mijn bazen in de salon waren een beetje vreemd. Ze waren afkomstig uit het islamitische deel van Libanon en waren totaal niet geïntegreerd in de Australische cultuur wat regelmatig vreemde, grappige en ongemakkelijke situaties opleverde. Gelukkig had ik erg gezellige collega's, die ook allemaal backpackers waren en mocht ik onbeperkt ijs eten. Buiten werktijd ben ik vooral veel omgegaan met Veronica, Christoph en Susie. Dit waren mijn collega's. Ook heb ik het regenwoud en het great barier reef bezocht, wat enorm bijzonder was!

In Cairns heb ik besloten mijn reisplannen wat aan te passen. Zoals de meeste van jullie wisten was ik al een tijd van plan Bali en Vietnam te bezoeken. Door verschillende redenen heb ik uiteindelijk besloten om dit wat eerder te doen en met Ben samen te doen.
Na 6 weken was het dus ook tijd om Cairns te verlaten en afscheid te nemen van mijn leuke nieuwe vrienden.

Na een 22 uur durende reis kwam ik aan in Bali! Dit was een kleine cultuurschok. Overal mensen die je aanspreken en wat willen verkopen, veel getoeter op straat, chaos in het verkeer, andere normen en waarden ander eten enz. Ik ben 5 dagen op Bali geweest en heb hier mijn tijd doorgebracht met Tessa, een meisje die ik in Nieuw-Zeeland en Adelaide heb ontmoet. Ook had ik een erg gezellige kamer met 10 Engelse/Canadese meiden. Ik heb deze vijf dagen van het weer en de stranden genoten, gesurfd, de heerlijke Indonesische keuken geproefd, gefeest, ubud ontdekt, een yoga les gehad in ubud (plaats uit eat,pray,love), veel bijpraat met Tess, naar de monkey temple geweest enz. Bali was leuk, maar ook erg toeristisch. Dit kwam voornamelijk ook door de plaats waar ik zat genaamd Kuta.
Als je meer dan 5 dagen te besteden hebt in Bali raad ik zeker aan om wat meer uit deze toeristische hoek te trekken.

Hierna was het tijd voor Vietnam! Een tweede lange vlucht binnen een week. Ik ben in 8 uur via Singapore naar Vietnam (Ho Chi Minh) gevlogen. Dit keer was ik mentaal wat meer voorbereid op de chaos, het feit dat alles niet zo vlekkeloos verloopt als in de westerse wereld, de taxi chauffeurs die je af willen zetten, het niet spreken van de taal etc.
Ik had dit keer erg geluk, in het vliegtuig heb ik een Vietnamees meisje ontmoet die me heeft geholpen met de taxi's en de weg. Ook heeft ze mij even ingelicht over de do's en dont's voor mijn eigen veiligheid, de zakkenrollers, het afzetten enz. Ik kwam dus ook veel eerder dan verwacht aan in het hotel waar Ben op mij wachtte. De eerste dag in Ho Chi Minh was wederom een cultuurshockje. Enorm veel scooters, chaos, stank, leven op straat, mensen die aan je zitten, warmte en hoge luchtvochtigheid en enorm veel geuren en geluiden.
Gelukkig was ben al iets langer in Vietnam en heeft hij mij de eerste dag alles een beetje laten zien.

De eerste week moest ik erg wennen aan het leven in Azië. In Australië heb ik mij altijd prettig gevoeld en was het heel makkelijk om met de locals te mengen. Hier in Azie ben ik zo duidelijk een toerist, ik spreek de taal niet, ik steek boven alle Vietnamezen uit en ook mijn haar en huidskleur valt niet te verbergen. Er wordt dus op straat regelmatig naar mij gewezen, mensen maken (stiekem foto's) of ik wordt 'per ongeluk' in mijn zij of arm geknepen. Ook ben ik mij er veel bewuster van dat het reizen als vrouw zijnde echt anders is. Door dit alles voelde ik mij voornamelijk de eerste week een stuk kwetsbaarder. Inmiddels ben ik al veel meer aan het Aziatische leven gewend. Ben ik mijn afding kunsten aan het ontwikkelen, begin ik de Vietnamezen keuken enorm te waarderen en steek ik de straten over als een local. Groen en rood op het stoplicht worden volledig genegeerd hier, gewoon toeteren als je een kruising nadert werkt het beste. Of een grote auto hebben, dan gaat ook iedereen aan de kant. Er wordt hier voornamelijk aan de rechterkant van de weg gereden, maar als links beter uitkomt dan wordt er ook even links gereden.

Na Ho Chi Minh ben ik naar Nha Trang vertrokken, een vrij toeristische plaats. Hier heb ik voor het eerst gedoken, wat zo leuk was! Helaas pakte het duiken voor Ben het duiken wat minder goed uit, op de terugweg kreeg hij extreme oorpijn. Wij zijn hierna dus ook zo snel mogelijk met zijn drieën op een scootertje naar het ziekenhuis geweest. Ook dit was een avontuur apart. Er wordt hier wat minder waarde gehecht aan hiegiene. En ook de dokter was erg laid back en wist volgens mij maar voor vijftig procent waar hij over aan het praten was.

Na Nha Trang zijn we met de volgende nachtbus naar Hoi An betrokken, mijn favoriete plaats tot nu toe. De stad is zo mooi! Het is een mengeling van oude Franse gebouwen, Vietnamese cultuur en overal lampionnetjes en lichtjes op straat. Wij hebben hier dan ook veel door de straten heen geslenterd en om ons heen gekeken. Verder zijn we naar een van de mooie stranden geweest, hebben we super goedkoop kleren laten maken en hebben we nog een bezoekje aan het ziekenhuis gebracht (die een stuk beter was dan het vorige).
Na Hoi an zijn wij via Hue naar Hanoi vertrokken. Hier zijn wij vanochtend aangekomen.

De meeste mensen vragen zich ook af hoe het samen reizen gaat. Dit gaat allemaal super goed. Ik ben blij dat ik er voor gekozen heb Azie samen met hem te doen.
De volgende bestemmingen zullen Halong Bay en hierna Laos zijn. Ik weet nog niet precies wanneer we dat gaan doen. Dat hangt even van de tyfoon af die op dit moment voorbij komt. Gelukkig hebben wij hier weinig last van. Ik hoop dat ik jullie nu een beetje heb bijgepraat en ik zal de volgende keer wat eerder wat laten horen.

Heel veel liefs Floor